((شعری درباره ی مدح و فضایل شهیدان))
شهیدان راهیان کوه طورند
زمنزلهای ظلمت در عبورند
چوبا پرهای خونین باز گردند
تو گویی قاصدی از شهر نورند
شهیدان هدیه های نینوایند
زخاک کربلای عشق آیند
شهیدان خامه خونبار دردند
که با لوح پلیدی در نبردند
به محمل های خونین می نشینند
گذرگاه شفق را رهنوردند
